-
1 ubóść
1. (-odę, -odziesz); imp - ódź; pt -ódł, -odła, -odli; vb; od bóść 2. vt perf(przen: dotknąć, obrazić) to hurt deeply* * *pf.1. zob. bóść.2. (= sprawić przykrość, obrazić) sting.The New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > ubóść
-
2 zranić
* * *pf.1. (= skaleczyć) wound, injure; zranić kogoś nożem wound sb with a knife; zranić sobie rękę szkłem cut one's hand with a bit of glass.2. (= sprawić przykrość) hurt sb; zranić czyjeś uczucia hurt sb's feelings.pf.(= skaleczyć się) cut o.s.The New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > zranić
-
3 dokucz|yć
pf — dokucz|ać impf vi 1. (sprawić przykrość) to tease, to annoy- powiedział to, żeby mi dokuczyć he said that just to annoy me- dokuczali mu z powodu jego niskiego wzrostu they teased him because he was short- koledzy mu dokuczali i przezywali go his schoolmates picked on him a. bullied him and called him names2. (nękać) to torment- dokuczały nam chmary muszek we were tormented a. plagued by swarms of little flies a. gnats- w tym roku ostra zima dokuczyła wszystkim everyone felt the bitter winter this year3. (doskwierać) [głód, pragnienie] to nag (komuś (at) sb); [samotność] to bother (komuś sb)- od kilku dni dokucza mu serce/wątroba/reumatyzm his heart/liver/rheumatism has been bothering a. troubling him for several daysThe New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > dokucz|yć
-
4 ra|nić
Ⅰ pf, impf vt 1. (zadać ranę) to wound, to injure- raniono go w walce he was wounded in a. during combat- ranił ją nożem he injured a. wounded her with a knife- raniono go ciężko he was heavily a. badly a. severely wounded2. (kaleczyć) to cut- kolce róż raniły jej dłonie rose thorns cut a. pierced her fingers, she pricked her fingers on the rose thorns- ostry żwir ranił bose stopy sharp pebbles stabbed his/her bare feetⅡ impf vt przen. (sprawić przykrość, urażać) to hurt- ranić czyjeś serce to hurt sb’s feelings- ranił jej uczucia he hurt her feelings- posądzenia raniły jego dumę suspicions wounded his pride ⇒ zranićⅢ ranić się pf (skaleczyć samego siebie) ranił się wymachując siekierą he injured a. hurt himself waving an axe about Ⅳ ranić się impf (ulegać kaleczeniu) ręce ranią się podczas wspinaczki hands get lacerated (with scratches) while climbingThe New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > ra|nić
-
5 ura|zić
pf — ura|żać impf Ⅰ vt książk. 1. (zranić) to hurt- urazić nogę o kamień to hurt one’s foot on a rock- urazić kogoś w skaleczoną rękę to aggravate sb’s hand injury- urazić skaleczoną rękę to aggravate a hand injury2. (obrazić, sprawić przykrość) to hurt, to pique- urazić czyjąś dumę a. ambicję to hurt sb’s pride- był urażony złośliwą uwagą he was piqued by the malicious remarkⅡ urazić się — urażać się książk. 1. (zranić się) to hurt- urazić się w chorą rękę to aggravate one’s sore hand2. (obrazić się) to take offence GB, to take offense US, to be piqued a. offended- uraża się o byle drobnostkę she takes offence at the drop of a hatThe New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > ura|zić
-
6 zra|nić
pf Ⅰ vt 1. (skaleczyć) to hurt, to injure- zranić kogoś nożem to wound sb with a knife- zranić nogę o wystający gwóźdź to cut one’s leg on a protruding nail- zranione zwierzę padło the wounded animal died- zraniła ją spadająca gałąź she was injured by a falling branch ⇒ ranić2. przen. (sprawić przykrość) to hurt, to wound- jego słowa bardzo ją zraniły his words wounded her deeply- zranić czyjąś dumę to hurt sb’s pride ⇒ ranićⅡ zranić się to hurt a. injure oneself- zranić się w palec/ramię to hurt a. injure one’s finger/arm- zranić się kawałkiem rozbitego szkła to cut oneself on a piece of broken glass ⇒ ranić sięThe New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > zra|nić
-
7 przykroś|ć
f 1. sgt (niemiłe uczucie) distress- wielka przykrość great distress- odczuć przykrość a. doznać przykrości z powodu czegoś/na widok czegoś to be hurt a. distressed because of sth/at the sight of sth- z przykrością muszę powiedzieć, że… I regret to say that…- z przykrością zawiadamiamy Panią o śmierci męża it is with regret that we must inform you about the death of your husband- z przykrością podjęliśmy decyzję o zamknięciu naszego sklepu it is with regret that we have reached a decision to close down our shop2. (nieprzyjemny fakt, zdarzenie) unpleasantness, tribulation- doznać a. doświadczyć wielu przykrości to experience many tribulations- mieć przykrości (z czyjejś strony) to get into trouble (with sb)- narazić kogoś na przykrości to get sb into trouble- oszczędzić komuś przykrości to spare sb trouble- znosić przykrości to endure distress a. tribulations- spotkała mnie przykrość I had an unpleasant experienceThe New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > przykroś|ć
-
8 sprawiać
impf ⇒ sprawić* * *( ból) to inflict; ( niespodziankę) to give; ( kłopot) to cause, (książk: kupować) to purchasesprawić, że coś się stanie — to make sth happen
sprawiać dobre/złe wrażenie — to make a good/bad impression
* * *ipf.sprawić pf.1. (= powodować) cause, bring about; sprawiać kłopot cause trouble, be a nuisance; sprawiać ból hurt, cause pain; sprawiać komuś przykrość make sb sorry; sprawiać komuś radość make sb happy; sprawiać dobre/złe wrażenie make a good/bad impression; sprawiać komuś zawód let sb down, disappoint sb, be a disappointment to sb; sprawić komuś niespodziankę spring l. uncork a surprise on sb; sprawić niespodziankę come as a surprise; sprawiać trudności cause trouble; sprawić, że coś się stanie make sth happen; sprawić, że ktoś coś zrobi make sb do sth; sprawiać komuś frajdę give sb a buzz; przypadek sprawił, że... it was only a pure chance that...; czy sprawiłoby ci to kłopot? would it cause you any trouble?, would it put you out?; sprawić komuś lanie l. baty give sb a drubbing l. thrashing; nie sprawiać kłopotu be no trouble; sprawiać wrażenie czegoś make l. give the impression of (being) sth.2. przest. (= kupować) buy, purchase.3. kulin. (= oprawiać) dress.ipf.sprawić się pf. perform l. do well; spraw się dobrze! do your best!; samochód dobrze się sprawia the car is working properly.The New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > sprawiać
См. также в других словарях:
przykrość — I {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. ż IVa, DCMc. przykrośćści; lm M. przykrośćści {{/stl 8}}{{stl 7}} jakiś fakt, zdarzenie wywołujące nieprzyjemne uczucie, niemiłe doznanie itp. : {{/stl 7}}{{stl 10}}Znosić przykrości ze strony niewdzięcznych uczniów.… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
przykrość — ż V, DCMs. przykrośćści 1. blm «niemiłe uczucie wywołane ujemnymi bodźcami; uczucie smutku, niezadowolenia, niechęci» Wielka przykrość. Patrzeć z przykrością na coś brzydkiego. Sprawić, wyrządzić, zrobić komuś przykrość. Odczuć przykrość z… … Słownik języka polskiego
dobóść — dk XI, dobóśćbodę, dobóśćbodziesz, dobóśćbódź, dobóśćbódł, dobóśćbodła, dobóśćbodli «sprawić przykrość; dokuczyć, dopiec, dogryźć» Troski, kłopoty dobodły komuś. □ Kto ma księdza w rodzie, temu bieda nie dobodzie … Słownik języka polskiego
zadrasnąć — dk Va, zadrasnąćnę, zadrasnąćdraśniesz, zadrasnąćdraśnij, zadrasnąćnął, zadrasnąćnęła, zadrasnąćnęli, zadrasnąćdraśnięty, zadrasnąćdrasnąwszy «drasnąwszy uszkodzić powierzchnię czegoś; lekko skaleczyć, zranić, zadrapać» Gałąź zadrasnęła go lekko… … Słownik języka polskiego
sprawiać — ndk I, sprawiaćam, sprawiaćasz, sprawiaćają, sprawiaćaj, sprawiaćał, sprawiaćany sprawić dk VIa, sprawiaćwię, sprawiaćwisz, spraw, sprawiaćwił, sprawiaćwiony 1. «być przyczyną czegoś, powodować, wywoływać, czynić coś» Sprawiać (komuś) kłopot,… … Słownik języka polskiego
urazić — dk VIa, urażę, urazićzisz, uraź, urazićził, urażony urażać ndk I, urazićam, urazićasz, urazićają, urazićaj, urazićał, urazićany 1. «dotknąć, uderzyć w bolące miejsce; podrażnić wrażliwe miejsce; skaleczyć, zranić o coś» Urazić kogoś w nogę.… … Słownik języka polskiego
zaboleć — dk VIIa, zabolećboli, zabolećbolał (z podmiotem nieżywotnym) 1. «sprawić ból zmysłowe wrażenie cierpienia; zacząć boleć, rozboleć» Zabolała kogoś głowa, ręka. Rana ostro zabolała. Zabolało kogoś w krzyżu, w kolanie. ◊ Zabolało kogoś serce… … Słownik języka polskiego
dojechać — I {{/stl 13}}{{stl 23}}ZOB. {{/stl 23}}{{stl 33}}dojeżdżać I {{/stl 33}}{{stl 20}} {{/stl 20}} {{stl 20}} {{/stl 20}}dojechać II {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. dk IXg, dojechaćjadę, dojechaćjedzie, dojechaćjedź {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
napoić — książk. Napoić kogoś żółcią, goryczą; napoić kogoś octem i żółcią «sprawić komuś przykrość»: Napoiło to mnie goryczą (...) że mieli przede mną jakieś sekrety. J. Iwaszkiewicz, Pasieka … Słownik frazeologiczny
nóż — 1. pot. Być, iść z kimś na noże «być z kimś w ostrym konflikcie, we wrogich stosunkach, zawzięcie, bezwzględnie z kimś walczyć»: Pogódźmy się, mała. Nie musimy przecież być ze sobą na noże. E. Nowacka, Może. 2. Iść, pójść itp. pod nóż a) «o… … Słownik frazeologiczny
cierpienie — n I 1. rzecz. od cierpieć. 2. lm D. cierpienieeń «ból, męka, męczarnia, dolegliwość, przykrość» Cierpienie fizyczne, moralne. Znosić cierpienia. Sprawić, zadać komuś cierpienie. Przysporzyć komuś cierpień. Ulżyć komuś w cierpieniu … Słownik języka polskiego
